پیش‌بینی مشکلات درونی‌سازی شده رفتاری دانش آموزان براساس مدل فرایند و محتوای خانواده

هدف این پژوهش پیش‌بینی مشکلات درونی‌سازی شدة رفتاری بر اساس مدل فرایند و محتوای خانواده می باشد. نمونه پژوهش شامل 250 دانش‌آموز پایة پنجم و ششم ابتدایی (132 دختر و 118 پسر) شهر لامرد بود که به شیوة خوشه‌ای چندمرحله‌ای در سال تحصیلی 1399-1398 انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به مشکلات درونی‌سازی رفتاری از سیاهة رفتاری کودک آخنباخ (2001) و برای فرایند و محتوای خانواده نیز از پرسشنامة فرآیند و محتوای خانوادة سامانی (2008) استفاده شد. به منظور پیش‌بینی مشکلات درونی‌سازی از رگرسیون چندگانه و برای مقایسة گونه‌های مختلف خانواده ( سالم، ناسالم، مشکل‌دار محتوایی و مشکل‌دار فرایندی) از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) استفاده شد. نتایج نشان داد بین فرایند و محتوای خانواده با درونی‌سازی (29/0- ) رابطة منفی معنی‌دار در سطح 01/0 وجود دارد. همچنین یافته‌ها روشن ساختند که محتوای خانواده به گونةای منفی درونی‌سازی دانش‌آموزان را پیش‌بینی می‌کند و فرایند خانواده درونی سازی را پیش‌بینی نمی‌ نماید. نتایج مقایسة خانواده با تحلیل واریانس چندمتغیری نیز نشان داد خانواده سالم کمترین میزان درونی‌سازی را دارد و به طور معنی دار با خانواده های مشکل دار فرایندی تفاوت دارد اما تفاوت خانواده‎های سالم با خانواده‌های ناسالم و مشکل‌دار محتوایی معنی‌دار نبود.