نقش والدین در تشکیل شخصیت بزهکار

ملاحظات آماری موجود حاکی از روند رو به افزایش ارتکاب جرایم نسبت به سال های قبل و حداکثر میل به تبهکاری در سن 5/22 سالگی و مشارکت پایین تر زنان در ارتکاب جرایم است. در رویکرد جامعه شناختی به عوامل ارتکاب جرم، صرف نظر از اینکه جرم نتیجه همگانی شخصیت بزهکار با شرایطی است که او را احاطه کرده است و هیچ عاملی به تنهایی در تکوین نقض هنجارهای اجتماعی موثر نیست. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات عوامل خانوادگی و فردی مانند تنبیه و بی مهری، از هم گسیختگی خانواده، محیط متشنج خانواده و جنسیت بر حجم و ساخت بزهکاری اجرا شده که از نظر ماهیت، توصیفی – تحلیلی و از نظر روش، على- مقایسه ای است. مطابق نتایج بدست آمده، بین گروه بزهکاران و بهنجار از حیث ساختار گسسته خانواده، معاشرت با همسالان مجرم، نظارت والدین و سبک دلبستگی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیر نظارت والدین و گسسته بودن ساختار خانواده با معاشرت با بزهکاران همبستگی منفی وجود دارد.