رابطه شیوه های فرزندپروری والدین با اضطراب و مشکلات رفتاری کودکان دبستانی شهر مشهد

اضطراب فرزندان و به تبع آن پیشرفت تحصیلی آنان، به طور معنا دار، براساس شیوه های فرزند پروری والدین قابل پیش بینی است. با توجه به نقش مهم شیوه فرزند پروری و تاثیر شغل والدین در به کارگیری روش های تربیتی، بحث پیرامون اشتغال والدین مساله ای مهم است. در مشاغل مربوط به مراکز درمانی به علت ویژگی های خاص شغلی، شامل شیفت های کاری متغیر و در گردش، زیاد بودن ساعات کاری، بروز تعرض کار- خانواده به هر دو شکل آن پدیده ای نادر نمی باشد و با توجه به نقش مهم مادران در رشد جنبه روانی و عاطفی کودکان و همچنین ویژگی های خاص اشتغال در سیستم های بهداشتی درمانی، برگزاری کلاس ها و دوره های آموزش شیوه فرزند پروری و ارایه الگوهای صحیح در دوره های کوتاه مدت به مادران شاغل در مراکز درمانی، جهت کاهش اضطراب کودکان پیشنهاد می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری والدین بر اضطراب و مشکلات رفتاری کودکان انجام گرفت. تحقی حاضر، تحقیقی توصیفی بود. مطالعه مطالعات مشابه انجام شده در این زمینه و ادبیات و مبانی نظری مربوط به متغیرهای تحقیق نشان داد شیوه های فرزندپروری والدین بر اضطراب و مشکلات رفتاری کودکان تاثیر معناداری دارد و انتخاب نوع سبک فرزندپروری می تواند در این مهم نقش بسزایی داشته باشد.