بررسی اثربخشی مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر بر پرخاشگری در کارکنان شاغل حوزه برق و الکترونیک

مقدمه: مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر یکی از مداخله های درمانی جدید است که تلفیقی از رفتاردرمانی شناختی و روانشناسی مثبت نگر است، که اثربخشی آن بر روی برخی از سازمانها تایید شده است.هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر بر پرخاشگری کارکنان شاغل در حوزه برق و الکترونیک بود.روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت سهند ارتباط و آینده پژوهان آپادانا است که در سال 1399 در این شرکتها شاغل بودند. نمونه پژوهش شامل کلیه 10 نفر کارکنان شرکت سهند ارتباط بعنوان گروه آزمایش وکلیه 10 نفر کارکنان شرکت آینده پژوهان آپادانا بعنوان گروه کنترل بود.ابزارهای سنجش مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگرو پرسشنامه پرخاشگری باس و پری بود. پس ازاجرای پرسشنامه ها برای هر دو گروه آزمایش و کنترل، مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر در12 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد.به منطورجمع آوری داده های پس آزمون مجددا پرسشنامه ها برای هر دو گروه اجرا شد و به منطور تحلیل داده ها از روش کوواریانس چند متغیره و نرم افزارspss 26 استفاده شد.یافته ها : نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد متغیر وابسته پرخاشگری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری داشته و مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر باعث کاهش پرخاشگری در بین کارکنان شاغل حوزه برق و الکترونیک شده است.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها میتوان گفت مداخله رفتار درمانی شناختی مثبت نگر برکاهش پرخاشگری کارکنان شرکت ها موثر است . بنابراین می تواند روش مناسبی جهت کاهش پرخاشگری در بین کارکنان شرکتها باشد.