آسیب‌شناسی فضای مجازی در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان

هدف اساسی از این پژوهش، بررسی و کاوش آسیب‌های فضای مجازی در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است که در آن آثاری را که این فضا در ارتباطات خانوادگی، آداب و اخلاق فردی دارد؛ مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش جمع‌آوری اطلاعات نیز به‌صورت کتابخانه‌ای و جستجو در پایگاه‌ها و منابع اطلاعات اینترنتی می‌باشد. امروزه، عصر رسانه های گروهی و ارتباط جمعی است. عصری که با گسترش وسایل ارتباط جمعی از جمله تلفن همراه و اینترنت می‌باشد. ننسل کنونی(نوجوانان و جوانان) دیگر با آن محدودیت های گذشته روبه رو نیست. هرلحظه در هر نقطه‌ای از جهان که باشد می‌تواند ارتباط خودش را برقرار کند. وارد شدن به دنیای مجازی و اینترنت یا به عبارت بهتر زندگی در این فضای سایبر امری بدیهی به شمار می‌رود و از شاخص‌های مهم رسانه‌های پست مدرن این است که به‌آسانی در اختیار افراد با فرهنگ‌ها و سبک‌های مختلف قرار می‌گیرد. این امر بر کانون خانواده، مدارس و جهت‌گیری‌های آموزشی دارای تاثیر می باشد. علاوه بر این باید گفت که فضای مجازی به مثابه یک تیغ دو لبه است که هم می‌تواند تاثیر مثبت داشته باشد و هم در ایجاد زمینه‌های منفی و مخرب؛ بالاخص در سلامت روانی کودکان و نوجوانان نقش موثری داشته باشد. نتایجی که از این پژوهش به‌دست‌آمده ننشان دهنده این است که فضای مجازی دارای پیامدهای مثبت و منفی زیادی بوده که درزمینه های آداب و اخلاق زندگی اجتماعی، خانوادگی کاربران این‌گونه رسانه‌ها بوده است. از جمله پیامدهای مثبت این فضاها می‌توان به آسان‌سازی ارتباط و تبادل اطلاعات اشاره کرد و از پیامدهای نادرست و منفی فضای مجازی می‌توان آسیب‌های روانی، شخصیتی، خانوادگی، اخلاقی و فرهنگی را نام برد.