تعیین اثربخشی آموزش اشعار ریتمیک بر کاهش شدت لکنت زبان و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان

پژوهش حاضر به تعیین اثربخشی آموزش اشعار ریتمیک بر کاهش شدت لکنت زبان و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان می پردازد. روش پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون، با گروه گواه و آزمایش و پیگیری بود. جامعه آماری شامل 431 نفر از کودکان 10_5 ساله شهر مشهد می باشند که دچار لکنت زبان بودند. از میان جامعه آماری فوق به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 نفر از کودکان مبتلا به لکنت زبان، انتخاب و با جایگزینی تصادفی در گروههای آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. سپس پرسشنامه‌های شدت لکنت کودکان (ssi-3) و اضطراب آشکار کودکان (rcmas) بر روی آنها اجرا شد و کودکان گروه آزمایش طی 16 جلسه 60 دقیقه‌ای آموزش اشعار ریتمیک را دریافت نمودند. بعد از اتمام جلسات درمان و 2 ماه بعد مجدداً پرسشنامه های پژوهش به روی آنها اجرا شد و نتایج مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه‌ گیری مکرر تحلیل گردیدند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که اثر آموزش اشعار ریتمیک بر شدت لکنت زبان و اضطراب کودکان، معنادار است (01/0>p). همچنین مقایسه دو به دوی آزمودنیها در سه زمان متفاوت نشان داد که میزان لکنت زبان و اضطراب به‌ طور معناداری کاهش پیدا کرد. بنابراین براساس نتایج حاصله می‌توان گفت با استفاده از آموزش اشعار ریتمیک می توان شدت لکنت زبان و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت را کاهش داد.