بررسی تاثیر آموزش همدلی بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر شهرستان اسلامشهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش همدلی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر شهرستان اسلامشهر انجام شده است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان اسلامشهر در سال تحصیلی 98-1397 بود. تعداد 226 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند؛ از این تعداد بعد از اجرای ابزار پژوهش 50 دانش آموز به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که در قالب دو گروه 25 نفری کنترل (25نفر) و آزمایش (25 نفر) بصورت تصادفی ساده جایابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه همدلی نوجوانان (وزن و همکاران، 2015) و خودکارآمدی دانش آموزان (شوارزر و جروسلم، 2014) استفاده شد. همچنین، برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 22 استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل آزمون کواریانس نشان داد آموزش گروهی مبتنی بر همدلی بر خودکارآمدی تحصلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان اسلامشهر موثر بوده است. بنابراین، می توان استدلال کرد که فراهم آوردن تجارب موفقیت آمیز از طریق آموزش همدلی توسط پژوهشگر برای دانش آموزان گروه آزمایش موجب تقویت روحیه خودکارامدی تحصیلی آن ها شده است.