چرایی افزایش جرم فیشینگ اطلاعات حساب بانکی در وضعیت قرنطینه عمومی بیماری کرونا در شهر شیراز

اگرچه نمیتوان هیچ جامعه ای را بدون جرم تصور نمود. در مقابل، انسان نیز هیچ گاه نسبت به وقوع جرم بی تفاوت نبوده و در راستای مبارزه با آن در تلاش است. فیشینگ یا سرقت سایبری خصوصا از کارت ها و اطلاعات مالی بانکی به عنوان یک پدیده خطرناک در عصر الکترونیک و ارتباطات، نسبت به کلاهبرداری ها و سرقت های کلاسیک از قابلیت های بسیار زیاد و از طرفی و فراملی بودن و محدود به مکان خاص نبودن گسترگی فضای کامپیوتر و کاربران از طرف دیگر، سبب شد که این گونه جرایم را نتوان در قالب سرقت سنتی قرار داد. لذا نگارنده در این پژوهش در وهله اول به دنبال آشنایی با این پدیده نوپا و در وهله دوم درصدد تبیین جرم شناختی عوامل موثر بر افزایش این جرم و ریشه یابی آن با روش های پیشگیرانه موثر است. پژوهش از نظر روش، توصیفی -پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش، ضابطین دادگستری در کلانتری ها، شامل کارکنان پلیس آگاهی و پلیس فضای تبدیل و تبادل اطلاعات و بازپرسان و کارشناسان حوزه بانکی شهر شیراز به تعداد تقریبی 186 نفر در زمان اجرای تحقیق می باشد. روش نمونه گیری نیز، نمونه گیری در دسترس بوده است که طی آن 120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب خواهند شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از پرسشنامه استفاده خواهد شد، همچنین به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده ها از نرم‌افزار spss استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که مهمترین علل افزایش نرخ ارتکاب جرم فیشینگ اطلاعات حساب بانکی در وضعیت قرنطینه عمومی بیماری کرونا در استان شیراز، غفلت و سهل‌انگاری کاربران، عدم پیاده‌سازی استانداردهای امنیتی توسط بانک‌ها، نارسایی‌های قانونی و عامل قضایی و اشکالات ساختار فنی است. همچنین جهت مقابله با جرم مزبور راهکارهایی ازجمله؛ راهکارهای پیشگیری کیفری و غیرکیفری وضعی، اجتماعی، اجرایی و قانونی، اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی پیشنهاد می گردد. با توجه به بررسی های میدانی چنین به نظر می رسد که ارتکاب جرم فیشینگ اطلاعات حساب بانکی در بین سال های 99 تا چهارماهه اول سال 1400 در شهر شیراز، روند صعودی (18%) داشته است که نیازمند اهتمام بیشتر مسئولین و مردم است.