بررسی مبانی و ضرورت اصلاح الگوی مصرف در ایران و راهکارهای آن در خانواده

الگوی مصرف حاکم بر جامعه به عنوان یکی از مولفه های سبک زندگی، می تواند به تخصیص بهینه منابع و نحوه به کارگیری عوامل تولید کمک کند، به گونه ای که دربرگیرنده نیازهای ضروری و اساسی باشد و با اولویت بندی و تشخیص میزان اهمیت هر یک، زمینه لازم را برای استفاده منطقی از امکانات فراهم آورد. در این نوشتار به بررسی مبانی و ضرورت اصلاح الگوی مصرف در ایران و راهکارهای آن در حوزه خانواده پرداخت شده است. در مقاله حاضر، روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و استقراء در منابع بوده و با رویکرد تحلیلی-توصیفی به موضوع پرداخته شده است. اصلاح الگوی مصرف، به عنوان راهبرد بلندمدت مدیریت مصرف قابل طرح است که دارای مبانی عقلی و شرعی می باشد. حکم عقل برای رسیدن به توسعه و رفاه بیشتر، وجوب اصلاح الگوی مصرف و اجتناب از مصرف بی رویه است. اعتقاد به مالکیت حقیقی خداوند، برادری دینی اعضای جامعه و ملازم بودن تکامل معنوی و کنترل لذات مادی مبانی شرعی اصلاح الگوی مصرف را تشکیل می دهد.مصرف گرایی خسارت های سنگینی بر پیکره جامعه وارد می سازد و اگر مشارکت زیر بنایی خانواده ها نباشد این اصلاح در درون و متن جامعه ریشه پیدا نمی کند. در حوزه خانواده دو آسیب جدی تجمل گرایی و مدگرایی بروز و ظهور پیدا می کند. یکی از مهمترین ابزار و برنامه ها جهت اصلاح الگوی مصرف و جلوگیری از اسراف، آموزش است و در مرحله اول در خانواده، زنان و مادران باید به نقش تربیتی خود در آموزش فرزندان واقف باشند و لازمه آن این است که خود نحوه مصرف بهینه را یاد داشته باشند. ساده زیستی و مبارزه با ترویج اسراف نیز یکی از شیوه های مناسبی است که در خانواده های ایرانی می تواند جایگزین الگوهای تجمل گرایی گردد تا خانواده ها در راستای اصلاح الگوی مصرف و جهاد اقتصادی پیشرو باشند.