جایگاه جنسیت در جبران خسارت در قانون بیمه اجباری

جایگاه و نقش زنان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه همواره مورد حمایت قانونگذار بوده و به همین دلیل روز به روز به گستردگی قوانین حمایتی زنان در جهان و همچنین نظام حقوقی ایران افزوده می شود. هرچند در حقوق ایران (ماده ٣٨٢ قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392) آمده است که «هر گاه زن مسلمان عمداً کشته شود، حق قصاص ثابت است، لکن اگر قاتل مرد مسلمان باشد، ولی دم باید پیش از قصاص نصف دیه کامل را به او بپردازد و اگر قاتل مرد غیر مسلمان باشد، بدون پرداخت چیزی قصاص می‌شود و در قصاص مرد غیر مسلمان به سبب قتل زن غیر مسلمان، پرداخت مابه‌التفاوت دیه آنان لازم است»، و ماده 55٠ قانون فوق نیز صراحتاً دیه قتل زن را نصف دیه مرد دانسته است، لکن در این زمینه استثنائی نیز در قانون وجود دارد. استثنای مشهود و مرتبط با بحث، ناظر بر حوادث رانندگی است که مطابق قانون تاسیس صندوق بیمه خسارت‌های بدنی، مقرر شده است که مابه‌التفاوت دیه زن در قیاس با دیه مرد از طریق این صندوق (از محل‌هایی نظیر جریمه و بیمه‌نامه) پرداخت شود. با توجه به حائز اهمیت بودن این مسئله در این پژوهش جایگاه جنسیت در جبران خسارت در قانون بیمه اجباری مورد بررسی قرار میگیرد. در این راستا، نتایج نشان می دهد قانون بیمه اجباری وسایل نقلیه موتوری، شرکت‌های بیمه را مکلف کرده است تا دیه جراحات و صدمات زیان‌دیدگان ناشی از تصادفات را، صرف نظر از جنسیت و مذهب قربانیان حادثه، به نحو مساوی تادیه کند.