تبیین مفهوم سردستگی گروه مجرمانه در جرایم سازمان یافته (با تکیه بر اسناد بین المللی و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392)

امروزه جرایم سازمان یافته یکی از تهدیدات مهم جامعه بشری محسوب می شود. چرا که مبارزه با اینگونه از جرایم بسیار مشکل و پیچیده تر از مبارزه با سایر جرایم است. از این روست که مورد اهتمام و توجه مجامع بین المللی در قالب تدابیر توصیه ای و کنوانسیون های مختلف قرار گرفته است. از این رو یکی از موضوعات حقوق کیفری که ذهن قانونگذار و افراد مرتبط با امر قضاوت را در کشورهای مختلف بویژه در سطح بین المللی به خود مشغول نموده، این جرم است. در این نوع از جرایم شخص سردسته به سبب نقشی که در ارتکاب جرم دارد به لحاظ ماهیتی می تواند در ردیف معاونت در جرم مورد بررسی قرار گیرد. اما مطابق ماده 130 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392، فرد سردسته به حداکثر مجازات شدیدترین جرم ارتکابی توسط مباشران آن جرم محکوم می گردد. علی ایحال در نوشتار حاضر سعی می شود تا ضمن تبیین ماهیت جرایم سازمان یافته و پیشینه آن در اسناد بین المللی و حقوق کیفری ایران، جایگاه رهبری و سردستگی گروه مجرمانه سازمان یافته و همچنین ارتباط آن با معاونت در جرم مورد بررسی قرار گیرد.