جرم انگاری انقراض گونه های زیستی

شبکه ی حیات به نحوی سازمان یافته که زندگی هر موجود زنده در پیوندی ناگسستنی با حیات دیگر موجودات است و دخالت نابخردانه در این شبکه، بقای نسل همه موجودات و از جمله انسان را به چالش می کشاند در آن سوی این چرخه، عملکرد انسان نیز صرف نظر از اینکه به نابودی و انهدام جنگل ها و مراتع انجامیده، گونه هایی از حیوانات را نیز با چالش انقراض و نابودی مواجه ساخته است. در نظام کیفری ایران به منظور تامین اهداف سیاسی جنایی در قبال جرایم زیست محیطی جرم انگاری های متعددی در سالیان مختلف صورت گرفته است. به رغم اینکه این میزان از جرم انگاری دلالت بر دغدغه مقنن مبنی بر حمایت کیفری از محیط زیست دارد. تامل در این مقررات حاکی از این است که در مواردی اصل کیفی بودن قوانین و به تبع آن جرم انگاری موثر که تضمین کننده کارآمدی وضع مقررات کیفری می باشد رعایت نشده است. در این مقاله به بررسی مساله ی جرم انگاری زیست محیطی با تاکید بر گونه های جانوری پرداخته خواهد شد.