تحلیلی بر مدلسازی نوین جرم‌انگاری محاربه با رویکرد تطبیقی جرم‌انگاری تهاجمی تروریسم در فرانسه

یکی از جرایمی که امنیت ملی کشور را با مخاطره جدی مواجه می‌کند، تروریسم است که این جرم در نظام حقوقی ایران، تشابهاتی با برخی از جرایم حدی دارد، اگر چه نظام حقوقی ایران ،‌‌ جرم تروریسم را به صورت مستقل جرم‌انگاری نکرده است. یکی از این جرایم، محاربه است که معادل تروریسم سنتی است و در آن سلاح، شرط اساسی است. با توجه به جرم‌انگاری تهاجمی تروریسم در فرانسه و حالت خطرناکی مجرمان تروریسم و مقوله جهانی شدن مبارزه با تروریسم می‌توان یک مدل مناسب برای جرم محاربه مطرح نمود. مطابق با مدل پیشنهادی این پژوهش، باید در عنصر مادی جرم محاربه مطرح شده در ماده 279 قانون مجازات اسلامی 1392، دگرگونی حاصل گردد و این جرم با توجه به مبانی ذکر شده در بالا، مطلق‌انگاری گردد و مشروط کردن جرم به نتیجه حذف گردد. از لحاظ عنصر روانی نیز باید سوء نیت خاص از این جرم حذف گردد؛ چرا که احراز این سوء نیت باعث سخت‌شدن کار و فرار این دسته از مجرمان از مجازات را در پی خواهد داشت. البته در این مدل پیشنهادی با توجه به تبعیت از سرشت بومی‌سازی، تروریسم سنتی باید حدی بماند(به خاطر ادله محکمی که جرم محاربه دارد) و سایر جنبه های نوین تروریسم باید در قالب یک جرم تروریستی تعزیری جرم انگاری گردد که متاسفانه در قالب جرم افساد فی‌‌الارض، برخی از موارد آن طرح شده و برخی دیگر مغفول مانده است.