تبیین حقوق تجارت الکترونیک در پرتو قوانین ایران و قواعد بین المللی

با توجه به اینکه ظهور اینترنت در عرصه فناوری اطلاعات، زندگی بشر کنونی را دستخوش تغییرات اساسی قرار داده بحث تجارت الکترونیک با بروز بیماری همه گیری کروناویروس بسیار مورد توجه قرارگرفت و حقوق حاکم بر این معاملات از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق پس از بررسی برخی تعاریف مهمترین حوزه حقوق تجارت الکترونیکی یعنی قرادادها و به طور خلاصه اصول حاکم بر اسناد الکترونیکی، شکل انعقاد قراردادهای الکترونیکی، امضای الکترونیکی و شرایط اعتبار قراردادها از منظر داخلی و بین المللی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد اعتبار و صحت قراردادهای الکترونیکی بین اشخاص حقیقی و حقوقی و یا نمایندگان حقوقی شرکت ها با اشخاص حقوقی دیگر چه در قراردادهای داخلی و چه در قراردادهای بین المللی یکسان می باشد. در تطبیق حقوق قراردادهای ملی و بین المللی نظریه دریافت قبول به طور عام پذیرفته شده است و زمان رسیدن قبول به مخاطب مورد نظر، لحظه انعقاد قرارداد تلقی می گردد.