مقاله نقد و بررسی ماده 774 قانون مدنی

هدف از پژوهش حاضر، نقد و بررسی ماده 774 قانون مدنی می باشد. مقنن در ماده 774 قانون مدنی که از پیشینه فقهی برخوردار می باشد، موضوع رهن را عین دانسته و رهن دین و منفعت را باطل می داند، اما در مواردی از آن موضع عدول نموده است. از این رو بررسی مشروعیت قرارداد فوق ضروری می باشد. اسناد براتی با تکیه بر قضاوت عرف، فاقد مالیت است. توثیق اسناد یادشده در مرحله صدور دارای ماهیت حقوقی واحد نیست. مواردی که تحت شمول رهن دین قرار می گیرد با عنایت به ماده فوق باطل می شود. بنابراین با توجه به آنکه قانونگذار موضوع عقد رهن را در ماده 774 قانون مدنی عین معین می داند، توثیق اسناد تجاری در معنای خاص، نمی تواند به عنوان مصداق عقد رهن شناسایی گردد.