گنجاندن بندهای مقابله با فساد در موافقتنامه‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی و پیامدهای احتمالی آن

بررسی‌های اخیر، گرایش به درج شروط قراردادی مقابله با فساد در قراردادهای سرمایه‌گذاری و تجاری بینالمللی را نشان داده است. برخی از معاهدات، مانند پیمان تجاری اقیانوس آرام (معاهده شراکت ترنس پسفیک یا tpp )، حاوی تعهدات ماهوی و رویه‌ای از قبیل جرم انگاری فساد، ارتقای صداقت در بین مقامات دولتی و افزایش آگاهی عمومی در مورد خطر فساد در سرمایه‌گذاری می‌باشد. سایر دولت‌ها مانند ژاپن ترجیح می‌دهند مقررات نسبتاً کلی و انتزاعی را در معاهدات سرمایه‌گذاری دوجانبه خود درج کنند و بیان شده «طرفین موافقت می‌کنند که برای پیشگیری و مقابله با فساد تلاش کنند» و این تعهد بدون اشاره به قید خاصی مطرح شده است. این مقاله سعی دارد با بررسی عوامل محرکه و اهداف اصلی مقررات مقابله با فساد، نگاه دقیق‌تری به آن داشته باشد لذا گنجاندن مفاد قراردادی مقابله با فساد در معاهدات سرمایه‌گذاری دارای نتایجی چون ارائه ابزارهای عملی به دیوان‌های داوری سرمایه‌گذاری در رسیدگی به مداعی فساد، افزایش توسعه پایدار سیاست سرمایه‌گذاری بین‌المللی، ایجاد تعادل متقارن منافع سرمایه‌گذاران و دولت‌های میزبان و جذب جریان‌های سرمایه‌گذاری خارجی می‌باشد.