واکاوی اندیشه ی پُل میشل فوکو و مقایسه ی آن با رویکرد تعالی بخش مبانی اسلامی در حوزه ی حقوق زن و خانواده

اندیشه های پُل میشل فوکو که در زمره ی تفکرات زیربنایی فمینیسم محسوب می گردد؛ مبانی فمینیسم متاخر، از اندیشه های پست مدرن و شالوده شکنانه دریدا و میشل فوکو، به ویژه تاکید فوکو بر رابطه «قدرت و دانش»، تاثیر زیادی پذیرفته است و از این رهگذر، نسبی گرایی، نفی هر گونه باور کلیشه ای در باب زنان و مردان، و همچنین پذیرش جامعه دوجنسی به منزله ویژگی های عصر پسامدرن، به جریان های تفکر فمینیستی راه یافته است. طبق تحلیل های صورت گرفته در حوزه های نقدبرون دینی و درون دینی، میتوان نتیجه گرفت بیان تفکرات غربی پُل میشل فوکو، بنابر آموزه های اسلامی، محکوم به رد می باشد چرا که شاخصه های اصلی و اساسی انسانیت و مبانی طبیعی و تکوینی و فطری انسانیت نیز، در چنین تفکراتی، نادیده انگاشته شده است. گرایش های فمینیستی به مثابه یک دیدگاه «حقوق محور» از دیدگاه اسلامی، متمایز می گردد. اسلام گرچه نسبت به حقوق زنان و مردان بی تفاوت نیست و در مقابل تضییع حقوق آنان سکوت را روا نمی دارد، امّا با این وصف، دیدگاهی اخلاق محور است، به این معنا که اصلاح اخلاقی را پیش فرض اصلاح روابط حقوقی زن و مرد میداند. بنابراین تاکید بر حقوق مادامی که تربیت روحی در دستور کار قرار نگیرد، می تواند به پیچیده تر شدن شکل ستم علیه زنان و خانوده منجر شود. پژوهش حاضر با هدف واکاوی اندیشه ی پُل میشل فوکو، به مقایسه ی آن با رویکرد تعالی بخش مبانی اسلامی در حوزه ی حقوق زن و خانواده می پردازد. روش به کار رفته در مقاله حاضر، اسنادی- کتابخانه ای و نوع این پژوهش، بنیادی- کاربردی می باشد.