چالش ها و پیامدهای حقوقی انتقال آب دریای خزرتوسط دولت ایران

آب جایگاه و اهمیتی مقدس، حیاتی و استراتژیک در ایران و توسعه مناطق و شهرهای ایران را داراست. دریای خزر منبعی مهم، استراتژیک برای ایران و کشورهای منطقه خزر بهشمار میرود. تحلیل طرح انتقال آب از دریای خزر به استان کمآب سمنان با توجه به نقش جدید این استان در سیاستهای آمایشی کشور و برعهده گرفتن بخشی از تراکم جمعیتی و اقتصادی منطقه، از ابعاد مختلف زیستمحیطی، اقتصادی بینالمللی، سیاسی، فنی و ... با رویکرد پایداری، ضروری است. در این طرح در نظر گرفتن تهدیدها وآسیب پذیری مربوط به تبعات زیستمحیطی، اقتصادی، سیاسی و بینالمللی، اختلال در شبکه انتقال، حملات هوایی، آلودگی آب در محدوده های حساس ساحلی، جنگلی، رشته کوه البرز، کویرسمنان نیز تاسیسات آب شیرین کنی توصیه می شود. در این راستا تجارب جهانی بویژه پروژه انتقال آب دریاچه ارال به سکونتگاههای پیرامون آن و تبعات زیست محیطی و بیماریهایی بدنبال آن بوجود آمدند، قابل توجه می باشد. با توجه به اینکه برخی کارشناسان انتقال آب از دریای خزر را یک کار غیرعلمی می‎دانند و معتقدند عملیاتی‎شدن این طرح روند خشک‎شدن بزرگترین دریاچه جهان را فراهم می‎کند اما رئیس سازمان محیط زیست می‎گوید: انتقال آب از دریا به داخل سرزمین برای برطرف کردن نیاز آبی مصرف‎کنندگان صنعتی و آب شرب بلامانع است. عده‎ای از کارشناسان در مخالفت با این طرح می‎گویند: دریای خزر یک دریای بسته است و هر دستکاری در این دریا موجب به خطرافتادن اکوسیستم طبیعی خواهدشد؛ و انتقال آب دریای خزر تهدیدی برای دریا است، اگر این پروژه به مرحله اجرا برسد با کاهش شدید آب دریا و خشک شدن آن روبه‎رو خواهیم شد و این انتقال موجب ایجاد یک بحران زیست محیطی خواهد شد. این پژوهش با مطالعه این چالش ها و بررسی نقاط ضعف و قوت این پروژه به این مساله میپردازد.