نقش فقه سنتی و پویا در شکل گیری تمدن نوین اسلامی

هر تمدنی برای رشد و بالندگی خود بایستی علوم مختلف را به خدمت گرفته و پایه گذاری آن بایستی بر اساس تفکری منسجم بوده تا باعث حفظ و استواری آن تمدن گردد. یکی از دانش های مورد نیاز جامعه اسلامی, دانش فقه است. هر چند همه نظام های اجتماعی تشکیل دهنده یک تمدن , به طور کامل و مستقیم در فقه سنتی وجود ندارد ولی چارچوبهای اصلی آن را برای پیاده سازی می توان در فقه سنتی و پویا یافت که برای همه نیازهای انسان راه حل دارد. دانش فقه سنتی و پویا می تواند با داشتن دید وسیع و نگاه ی در سطح ملی و بین المللی و مشخص کردن بایدها و نبایدها و قوانین برای نظام های اقتصادی , سیاسی , فرهنگی, تربیتی, حقوقی و سایر نظام های مورد نیاز تشکیل تمدن ، تفکر لازم را ارائه و تامین نماید. به بیان دیگر فقه وظیفه حراست و راهبری نظام اسلامی را بر عهده دارد تا آن را هر چه بیشتر به آرمان بزرگش که شکل گیری تمدن نوین اسلامی وآمادگی و زمینه سازی برای ظهور منجی عالم بشریت است نزدیکتر نماید.در این راه کشورهای اسلامی نیز بایستی با شناخت و تبین مسیر صحیح حرکت فردی و اجتماعی ، زمینه را برای احیاء تمدن اسلامی که در واقع همان تمدن نوین اسلامی است فراهم نموده و گام عملی بردارند. در این پژوهش به بررسی فقه سنتی و پویا، تبیین پویایی فقه ,ویژگی های تمدن نوین اسلامی و نقش تعیین کننده ای که فقه در شکل گیری تمدن اسلامی ایفا می کند می پردازیم.