نظریه عدالت کیفری سعدی

هدف پژوهش حاضر بازخوانی و واکاوی انتقادی آرای سعدی، از منظر جایگاه عدالت است. دو رویکرد غالب نسبت به قدمای یک ملت وجود دارد، کنار گذاشتن دست-آوردهای آنان به نام پیشرفت و تجدد و واماندن در اندیشه های آنان و ایستادن در برابر هر یافته و آموزه جدید. راه سوم بازخوانی انتقادی و به دور از تعصب آرای قدما و یافتن نقاط ضعف و قوت و به تعبیری واکاوی ریشه ها و مبانی ارزشی یک جامعه است. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی از نوع مطالعه تطبیقی است و آرای سعدی با مبانی نوین حقوقی و نیز نظریه برجسته زمانه خودش (آرای سنت توماس) مورد مقایسه قرار می گیرد. نتیجه نشان می دهد برداشت سعدی از عدالت کلاً و عدالت کیفری مشخصاً را از جنس میان داری می داند و نه برابری و برای حاکم در تامین آن جایگاه توزیع کنندگی قائل است.