جرائم بدون بزه دیده از منظر حقوق موضوعه ایران

بزه دیده شناسی یکی از شاخه های جرم شناسی است که در چند دهه اخیر مورد توجه جرم شناسان واقع شده است. به طور کلی جرائم در قانون مجازات اسلامی به دو گونه قابل تصور هستند. برخی از جرائم به‌گونه‌ای هستند که به سبب جرم تحقق یافته شخص خاصی متضرر می‌گردد و برخی دیگر از جرائم این‌گونه نیستند. به دسته نخست، جرائم با بزه دیده و به دسته دوم که با وقوع آنها ضرر و صدمه عینی و ملموسی به شخص یا اشخاص معینی وارد نشده، جرائم بدون بزه دیده گفته می‌شود. جرم توام با رضایت یا جرم فاقد بزه دیده، جرمی است که تمام طرف های دخیل در عمل رضایت داشته و هیچ شخص ثالثی از نتائج مستقیم آن متضرر نمی‌شود. با توجه به اسلامی بودن جامعه ضرورت دارد که نمای بیرونی جامعه هم از این‌گونه موارد عاری و خالی باشد و همچنین با توجه به این‌که این‌گونه از جرائم امروزه از عداد جرائم حقوقی و کیفری خارج شده است، از همین روی نگارنده در تحقیق حاضر با روشی توصیفی تحلیلی در صدد واکاوی جرائم بدون بزه دیده از منظر حقوق موضوعه است.در نهایت نگارنده بدین نتیجه رسیده است که جرائم بدون بزه‌دیده فاقد شاکی بوده و ضرر آن متوجه فرد به خصوصی نخواهد شد، از این روی پیش‌گیری و اقداماتی از این دست در قبال آن، امری دشوار خواهد بود.