شیوه حل و فصل اختلافات در ستاد ساماندهی باغات قصردشت

حقوق مالکانه از جمله حقوق شناخته شده افراد و شهروندان یک جامعه است. در این فرآیند حقوق باغات و اراضی کشاورزی یکی از مهم ترین حقوق مالکان می باشد.در این فرآیند باغات قصردشت شیراز که از سالیان دور، وسیعترین پهنه سبز و ریه شهر شیراز محسوب می شده اند، به دلیل تهدیدات جدی تخریب و تغییر کاربری ناشی از روند فزاینده گسترش ساخت و سازها به ویژه در دهه های 1360-1380 محور توجه مدیریت شهری قرار گرفتند و براین اساس طرح ساماندهی باغات پنج گانه شیراز برای این محدوده تهیه و درسال 1379 به تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران رسید و مبنای اقدامات اجرایی در این محدوده قرار گرفت . این طرح اگرچه به دلیل برخورداری از پشتوانه نظری محافظه کارانه توانست پهنه وسیعی از باغات را در مقابل هجوم پرشتاب اقدامات تخریبی حفظ نماید، اما از آنجا که به شرایط اقلیمی به ویژه خشکسالی سالهای اخیر، همچنین ملزومات اقتصادی معیشتی باغداران، پیش نیازها و خدمات پشتیبانی باغات و سایر الزامات حفاظت موثر و توسعه باغات به عنوان زیر سیستمی از سیستم شهری بی توجه ماند، اینکه مدیریت شهری شیراز را با انبوهی از مشکلات، ابهامات و مسایل اجرایی روبرو کرده است. در این بین در سال 1398 نیز دوباره طرح ساماندهی باغات با بازنگری همراه بود و در این مقوله تلاش شد تا اختیارات وسیع تری به نهادهای اجرایی در محدوده شهرها خصوصا شهرداری ها داده شود. در این فرآیند نهادهای اجرایی همچون شهرداری ها و کمیسیون ماده 5 علیرغم آنکه تلاش داشته اند تا طرح ساماندهی باغات را در راستای حفاظت از آنان به اجرا درآورند اما در این بین با تداخل قوانین نه تنها نتوانسته اند آنچنان که باید این طرح را به اجرا گذارند بلکه در برخی موارد شهرداری ها با تغییرات کاربری در این خصوص عملا به محدودیت این باغ ها انجامیده است.این پژوهش در نظر دارد به بررسی حقوق مالکین در باغات گروه پنجگانه شیراز پرداخته و حدود آن را مشخص نماید.