درآمدی بر راهکارهای حاکمیتی پرداخت زکات در جامعه اسلامی

هر نظام و حکومتی در جهان، نیازمند پشتوانه مالی جهت استقرار و بقاست و بدون شک حکومت اسلامی نیز از این امر مستثنی نیست. توجه به چنین واقعیتی موجب گردید که اسلام برای پیشبرد برنامه‌های حکومت اسلامی، یک سری منابع مالی و درآمدی را برای دولت پیش‌بینی نماید که برخی از این منابع به عنوان منابع درآمدی ثابت و مستقل در نظر گرفته شده‌اند که زکات از جمله این موارد است. زکات تحت شرایطی خاص بر ثروت‌های حیوانی (شتر، گاو و گوسفند)، ثروت‌های زراعی (گندم، جو، خرما و کشمش) و وجوه نقدی (طلا، نقره مسکوک) تعلق می‌گیرد که فقهای مشهور امامیه بر این موارد اجماع نظر دارند و نسبت یا مقدار آن از جانب شارع مقدس تعیین گردیده است. تحقیق حاضر با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی راهکارهای حاکمیتی پرداخت زکات در جامعه اسلامی پرداخته و نتیجه تحقیق حاضر بیانگر آن است که: پرداخت زکات در جامعه آثاری همچون بهره‌مندی از هدایت ویژه قرآن، فقرزدایی و کاهش فاصله طبقاتی در جامعه، مایه قوام و استواری دین و جامعه، تولید ثروت و ایجاد اشتغال در جامعه را به همراه دارد. در جامعه اسلامی برای پرداخت زکات، موانعی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به بخل، ناآگاهی از پیامدهای ترک زکات، شرک و کفر، نداشتن متولیان فعال و ... اشاره نمود. در جهت رفع موانع و گسترش فرهنگ زکات و راهکارهای پرداخت زکات در جامعه، حاکمیت از طریق دو دسته راهکار نظری و عملی می‌تواند این حوزه را مدیریت کند. تبیین جایگاه پرداخت زکات، تدوین آثار علمی درباره زکات و تبلیغات وسیع و مستمر از جمله راهکارهای نظری حاکمیت در پرداخت زکات بوده و تشکیل ستاد احیای زکات، تربیت کارشناس از راهکارهای عملی حاکمیت در زمینه پرداخت زکات به شمار می‌رود.