شرایط، قلمرو و آثار اقاله عقد صلح در مقام رفع تنازع

در عقد صلح مانند سایر عقود لازم ممکن است هر یک از خیارات مختص به بیع جاری شود، چنان که ماده 456 قانون مدنی می گوید: «تمام انواع خیار در جمیع معاملات لازم ممکن است موجود باشد مگر خیار مجلس، حیوان و تاخیر ثمن که مخصوص بیع است». قانون مدنی در ماده 764 قانون مدنی درباره صلح، فقط از خیار تدلیس نام برده است و می گوید: «تدلیس در عقد صلح موجب خیار فسخ است» منظور قانون مدنی از ذکر خیار تدلیس در این ماده، نفی خیارات دیگر در عقد صلح نیست، بلکه چون متصالحین برای پنهان کردن حقیقت امر و نمایان کردن خلاف واقع، به جای عقود دیگر از عقد صلح استفاده می کنند، بدین جهت قانون خیار تدلیس را که بیشتر مورد ابتلا قرار می گیرد، نام برده است. عقد صلح یکی از انواع معاملات است و با توجه به حاکمیت اراده ها طرفین می توانند طبق مقررات مربوطه آنرا به تراضى اقاله کنند، زیرا افراد در اداره امور مالی خود دارای آزادی اراده هستند و محدود کردن آنها جز در مواردی که مصالح اجتماعی اقتضا کند، بر خلاف اصول حقوقی است، و با توجه به اصل حاکمیت اراده هاطرفین می توانند به تراضی آن را اقاله کنند. بر این اساس رای شعبه دادگاه تجدیدنظر استان البرز مخالف نص صریح قانون صادر شده است.