تطبیق و بررسی انواع مالکیت در میراث فرهنگی ایران و عوامل تحدید کننده مالکیت در آن

ارزش و اهمیت و جایگاه میراث فرهنگی و لزوم توجه به گنجینه‌های ارزشمند باستانی حفظ و حمایت هر چه بیشتر این آثار را می‌طلبد. یکی از مباحث مهم چالش برانگیز در این خصوص بحث مالکیت و حدود آن است که لزوم تحقیق و تفحص در این زمینه را می‌طلبد. مالکیت یکی از نهادهای حقوقی است که در مقوله اموال فرهنگی از اهمیت خاصی برخوردار است یک موضوع مهم از مبحث مالکیت و اموال، وضعیت میراث فرهنگی-باستانی است. با نگاهی به قوانین تصویب شده در این زمینه درمی یابیم که درخصوص میراث فرهنگی، اشیا عتیقه، اموال تاریخی- فرهنگی، قانون با ابهامات و نواقصی ازجمله در تعریف آثار ملی،مصادیق آن،همچنین ابهاماتی درمورد تصرف و تملک این اشیاء روبرو است. آثار تاریخی فرهنگی یا به دولت تعلق دارد و یا به صورت اموال عمومی تحت سرپرستی دولت است و یا دارای مالکیت خصوصی است . در حوزه‌ی مالکیت خصوصی دیدگاه‌های معارضی وجود دارد. قانون حفظ آثار ملی، مالکیت خصوصی افراد را با اعمال محدودیت‌هایی در جهت حفظ منافع ملی و حفظ میراث فرهنگی اعتبار نموده است، ولی این قانون از سوی فقهای شورای نگهبان خلاف بین شرع اعلام شده که در عمل باعث چالش‌هایی در این زمینه گشته است.