بررسی تحلیلی انتقادی سند اهداف توسعه پایدار 2030

آخرین پیشنهاد سازمان ملل برای حل مشکلاتی سلامت، محیط زیست و جامعه که هم اکنون جهان درگیر آن است سند2030 بوده است. این سند نسبت به سند سلف خود سعی در بیان جامع تر اهداف در راستای توسعه پایدار داشته است.بیان اهدافی غیر واقعی و آرمانی،مشخص نبودن دقیق مشمولان سند،عدم توجه مناسب و کاربردی به مسئله فقر،مبهم بودن معیار های کاهش برابری،تعارض منافع اجتماعی و اقتصادی،نگاه انتزاعی و یکجانبه گرایانه به حقوق بشر،عدم توجه به مساله محیط زیست،نادیده انگاشتن چارچوب های فرهنگی ملی کشور ها و جنگ و تحریم های اقتصادی را می توان اصلی ترین موانع اجرایی این سند دانست. با وجود موانعی اساسی که در مسیر اجرای این سند وجود دارد که احتمالا موجب شکست این سند خواهد شد. به نظر می رسد سند2030 یک سند حقوقی پیچیده و دست نیافتنی،مبهم و غیر متناسب و مشکل اصلی سند 2030 داشتن یک سری اهداف در ظاهر مطلوب است که برای تبدیل شدن به واقعیت بیش از حد آرمانی است.لذا به نظر می رسد بایستی واضعان این سند بایستی با همکاری دولت ها و دانشگاه ها ضمن در نظر گرفتن انعطاف پذیر بودن سند در وهله اجرا براساس ظرفیت های فرهنگی و حقوقی کشور ها و کاهش تاثیر گذاری قدرت های جهانی در روند اجرایی سند، راهکارهایی علمی چون مشارکت نهاد های مالی در روند اجرایی و گسترش ابزار های نظارتی بر طرف شود و مسئولیت اجتماعی شرکت ها نیز به عنوان راهکاری برای ایجاد تعادل اهداف اقتصادی و اجتماعی بشری با ابزار های هنجاری ترویج داده شود.