رابطه خودیاری و خودآگاهی در افراد با اختلال افسردگی مزمن در مواجهه با تصمیم گیری خودکشی

هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطه خودیاری و خودآگاهی در افراد با اختلال افسردگی مزمن در مواجهه با تصمیم گیری خودکشی بود. از روش توصیفی- همبستگی برای انجام این تحقیق استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل افراد با اختلال افسردگی مزمن در شهر تهران به تعداد نامحدود بودند که بر اساس فرمول کوکران، در مجموع حجم نمونه لازم 385 نفر تعیین شدند. برای بررسی متغیر های تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد که دارای 59 سوال است. پایایی پرسش نامه ها به وسیله ضریب آلفای کرونباخ تایید شد، روایی محتوایی پرسش نامه ها توسط جمعی از اساتید دانشگاه و روایی سازه آنها توسط تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. از روش های آمار استنباطی از نوع پارامتریک، از قبیل آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای اطمینان از نرمال بودن داده ها و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزار لیزرل جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است. مهمترین یافته های تحقیق نشان داد که؛ خوداگاهی بر تصمیم گیری خودکشی تاثیر 43/0- دارد. خودباوری بر تصمیم گیری خودکشی تاثیر 47/0- دارد.