بررسی توسعه پایدار در مفهوم معماری سبز
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ارمغان مجتبی
|
منبع
|
سومين كنفرانس ملي توسعه و علوم انساني با تاكيد بر علوم رفتاري و علوم اجتماعي - 1400 - دوره : 3 - سومین کنفرانس ملی توسعه و علوم انسانی با تاکید بر علوم رفتاری و علوم اجتماعی - کد همایش: 00210-51578 - صفحه:0 -0
|
چکیده
|
در سالهای اخیر، مفهوم پایداری به موضوع موردعلاقه مشترک رشتههای متعددی تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که به «توسعه پایدار» یا «ساختمان سبز» نیز معروف است، نظریه، علم و سبک ساختمانهایی است که براساس اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته میشوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف میشود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد میشود محدود سازد.جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده میشوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید میشوند. برای محدود کردن این اثرات و طراحی ساختمانهایی سالم از حیث زیست محیطی و با منابع کارآمد لازم است که مفهوم «سیستمهای ساختمانی سبز» معرفی، شفاف سازی و درک شده و به آن عمل شود.هدف این مقاله تاکید روی این مسائل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریباً تمامی جوانب زندگی بشر را دربرمی گیرند.
|
کلیدواژه
|
سیستمهای ساختمانی سبز، ساختمانهای پایدار، ساختمانهای طبیعی، ساختمانهای زنده، منابع تجدیدپذیر، طراحی اکولوژیکی، معماری دوستار محیط زیست، معماری دوستار زمین، معماری زیست محیطی، معماری طبیعی
|
آدرس
|
, iran
|
|
|
|
|
|
|