موانع درونی رشد شخصیت اخلاقی از دیدگاه قرآن و روایات

اخلاق جمع خُلق و به معنای نیرو و سرشت باطنی انسان است که تنها با دیده بصیرت و غیرقابل ظاهر و قابل درک است و علم اخلاق ، علمی است که صفات نفسانی خوب و بد و اعمال و رفتار اختیاری متناسب با آن ها را معرفی می کند و شیوه تحصیل صفات انسانی خوب و بد و انجام اعمال پسندیده و دوری از صفات نفسانی بد و اعمال ناپسند را نشان می دهد. پژوهش حاضر با هدف شناخت موانع درونی رشد شخصیت اخلاقی در قرآن و روایات به بررسی مفهوم اخلاق و ویژگی های شخصیت اخلاقی و موانع درونی رشد می پردازد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و روش مطالعه کتابخانه ای انجام شده است و از جمله نتایج پژوهش می توان به مفهوم لغوی و اصطلاحی اخلاق و آرامش ، موفقیت، امیدواری و لذت و هوای نفس و جهل و عجز و عادت های ناپسند اشاره کرد.