ضرورت پرورش تفکر انتقادی در آموزش عالی ( ضرورت‌ها ، راهبردها و چالش‌ها)

ایجاد تفکر انتقادی که جزء جدایی ناپذیر هر نظام آموزشی است، را می توان از اهداف اساسی تعلیم و تربیت در سطح جهانی دانست. به دلیل آن که گرایش افراد به تفسیر اطلاعات در یادآوری اطلاعات نیز تاثیر می گذارد؛ اتخاذ روش هایی که انگیزه و علاقه دانش آموزان را تقویت کرده و با ایجاد چالش در فرآیندهای فکری، منفعل و محتاط بودن را به تبادل نظر و تفکر فعال تغییر دهد، امری ضروری است. پژوهش حاضر با بررسی مدیران به مثابه رهبران فناوری در مدرسه صورت گرفته است. نوع مقاله حاضر مروری، به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی می باشد. برای آنکه در آینده در سطح آموزش عالی و در سطح دانشگاه ها افرادی توانمند و دارای آزادی اندیشه و خلاق داشته باشیم باید آن ها را با چالش های اساسی در زندگی مواجه کنیم و طبق همان چالش ها آن ها را پرورش دهیم .بنابراین آموزش عالی باید به جای انتقال معلومات و ایجاد محیط های خشک انضباطی که فقط باز تولید دانش را می طلبد، شرایطی را فراهم کنند تا دانشجویان در تلاش ذهنی برای حل مسائل(تفکر) بتوانند دربارۀ صحت و اعتبار و ارزش اطلاعات و استدلال های ارائه شده داوری کرده و حقایق را از عقاید و سفسطه در استدلال را تشخیص دهند تا قادر به گرفتن تصمیم های منطقی(تفکر انتقادی) باشند. به خصوص در عصر حاضر که با انبوهی از اطلاعات گمراه کننده، تبلیغات تجاری و ... روبه رو هستیم. لذا در سطح آموزش عالی و دانشگاه های کشور لازم است که مسولین به آموزش تفکر انتقادی به عنوان تفکری سطح بالا، توجه ویژه ای مبذول دارند و در راه تقویت آن راهکارهای جدی به کار بگیرند چرا که در بسیاری از تصمیم گیری ها و قضاوت هایی که دانشجویان در جامعه و در آینده خواهند داشت نمایان خواهد شد. بنابراین اتخاذ روش هایی که انگیزه و علاقه دانشجویان را در حیط دانشگاه تقویت کرده و با ایجاد چالش در فرآیندهای فکری، منفعل و محتاط بودن را به تبادل نظر و تفکر فعال تغییر دهد امری ضروری برای دانشگاه ها می باشد.