بررسی حق مالکیت فکری در قانون ایران

برخلاف گذشته، آثار فکری ارزش مادی نیز پیدا کرده به عنوان تنها راه یا اصلی ترین راه تامین نیازهای مادی پدیدآورندگان شناخته می‌شود. از سوی دیگر پیشرفت و تنوع روزافزون وسایل ارتباطی، این سرمایه‌ها را در معرض خطرهای بزرگ قرار داده است. در دوران ما نیز دیگر نمی‌توان از حبس و حفظ اطلاعات سخن گفت. در یک لحظه می‌توان محصول عمری تلاش فکری افراد را جا به جا کرد یا هزاران جلد کتاب بی نظیر را در لوحی فشرده انتقال داد. پیشرفتهای رایانه‌ای، حتی محرمانه ترین و شخصی‌ترین اطلاعات را در معرض دستیابی دیگران قرار داده است و پیچیده‌ترین روشها نیز نتوانسته است از ورود نامحرمان به خزانه اسرار افراد و نهادها جلوگیری کند، این گونه است که چگونگی حفظ زندگی خصوصی شهروندان از دستبرد رسانه‌ای به دغدغه‌ای جدی در میان مصلحت اندیشان و خیر خواهان تبدیل شده است. لذا با توجه به مطالب فوق و اقبال روزافزون نسبت به این موضوع جا دارد مفاهیم و مبانی حقوق فکری مورد بررسی قرار گیرد.