بررسی فقهی فروش اموال فکری

اموال فکری از اموال منقول هستند که متضمن خلاقیت و تخیل هستند و معمولاً بعنوان «آفریده های فکری» شناخته می شوند. کپی رایت، علائم تجاری، اسرار تجاری و حق اختراع ها از این اقسام به شمار می روند. سوال اساسی در این رابطه این است که آیا اموال فکری به فروش می رسند؟ در این رابطه، قانونگذار با هدف تعریفی کامل از مورد معامله به وضع ماده 214 و 338 قانون مدنی پرداخته و این در حالی است که مضمون دو ماده موردنظر با ابهاماتی روبروست. این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته، فروش اموال فکری از جنبۀ فقهی را مورد بررسی قرار داده و چنین نتیجه گیری نموده است که تعاریف ارائه شده در ضمن مواد مذکور ناتمام است؛ زیرا در جامعه کنونی، هر مالی اعم از عین، منفعت و حقّ مورد خرید و فروش واقع می شود و ااموال فکری نیز از این قاعده مستثنی نیستند. این مطلب با دقّت در کاربرد عرفی قابل درک است.