تربیت در نظام جزایی اسلام

رسوخ بزهکاری و وقوع جرائم و ریشه دار شدن آن ها باعث نگرانی جدی سیستم های تربیتی و نظام های کیفری شده است، چرا که بزهکاری و جرایم در متن پدیده های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، مذهبی و خانوادگی جامعه اتفاق می افتند. ادغام پیشگیری از جرم و عدالت کیفری در ایجاد رویکردهای طولانی مدت برای مقابله با جرم و خشونت ضروری است. اطمینان از رعایت این ایده از در تمام مراحل حیات آدمی از کودکی تا بزرگسالی برای ایجاد جوامع امن بسیار مهم است. از این منظر می توان بر اهمیت اساسی تربیت برای جلوگیری از جرم تاکید کرد. در این میان تربیت دینی و فقه التربیه اسلامی برای پیشگیری از جرم و خشکاندن علل و ریشه های آن دارای اصول، مبانی و روشهای بدیعی است. این نوشتار با روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی و تبیین ارتباط اصول تربیت دینی و نظام جزائی اسلام می پردازد. در این مقاله مشخص می گردد که ارتباط بین تربیت دینی و سیستم کیفری اسلام یک رابطه عمیق در اصول و مبانی است و به می توان چنین گفت که نظام جزایی در اسلاام در تداوم مسائل تربیتی است که با عنایت به این همبستگی، قانونگذار و عوامل مسئول تربیت افراد از خانواده تا نهادهای تربیتی جامعه، می توانند نقش آفرینی مناسب تری در هدایت جامعه به سوی پایداری و کاهش میزان جرایم و بزهکاری بردارند..