ماهیت اخلاق درنظم اجتماعی با در برابر حقوق عمومی: اشتراک و تمایز

حقوق و اخلاق تشابه نسبی ای دارند و هدف مشترکی را دنبال می کنند. هردو در پی سعادت و کمال بشر هستند، منتها کمیت و کیفیت آنها در تحقق این اهداف، متفاوت است و نحوه عملکرد آن ها با هم تفاوت دارد و این اخلاق است که به حقوق جهت و خط مشی می دهد. اخلاق همواره ثابت و بدون تغییر بوده، اما قوانین همیشه دستخوش تغییر و دگرگونی بوده اند، اگرچه حقوقدانان اخلاق را به عنوان یک منبع مستقل در عرض سایر منابع، به شمار نمی آورند، اما اخلاق را سرلوحه کار خود قرار می دهند و به طور ضمنی آن را ملاک قانون گذاری می دانند. اگر قانونی وضع شود که فاقد رنگ و بوی اخلاقی باشد یا حتی ضدارزش های اخلاقی و معنوی باشد، محال است که مورد پذیرش افراد جامعه قرار گیرد، لذا قانون گذار برای اینکه بتواند قانونی را وضع کند که با استقبال مردم روبرو شود، مجبور است که اخلاق را ملاک این قانون قرار دهد، پس بهتر است که اخلاق صراحتاً به عنوان یکی از منابع مستقل حقوق شناخته شود، تا با شناخت قواعد و اصول اخلاقی ملاک و خط مشی ای برای وضع قوانین اخلاقی و عوام پسند، به دست آید.