پیشگیری از آسیب های زندگی شهری (با رویکرد کاهش ارتکاب جرایم)

از مهمترین آسیب های زندگی شهری بزه دیدگی می‌باشد. زندگی شهری به دلیل شرایط و جوی که دارد امکان ارتکاب جرایم را افزایش داده و موجب می شود زندگی مردم از امنیت کافی برخوردار نباشد و متحمل آسیب ها و خساراتی بشوند. با توجه به اینکه پیشگیری همواره مقدم بر اصلاح و درمان بوده و این موضوع تقریباً در تمامی زمینه ها صادق می باشد. پیشگیری با فرصت دادن به بزهکار، نوعی اقدام تربیتی نیز محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت پیشگیری پژوهش حاضر به مطالعه پیشگیری از آسیب‌های زندگی شهری پرداخته است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی جمع آوری شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بکارگیری ابزارهای پیشگیرانه از جرم از جمله دوربین، قفل های ضد سرقت و غیره با دادن فرصت به بزهکار می تواند انگیزه وی از سرقت را تحت تاثیر قرار دهد. شاید هم در مواردی هزینه سرقت برای وی بیشتر از منفعت احتمالی آن باشد. البته که قاطعیت قانون و سنگین کردن جرایم نیز با افزایش ریسک ارتکاب جرم می تواند موجب پیشگیری از جرم بشود. فرهنگ سازی نیز در این زمینه می تواند موثر باشد. حمایت از اقشار آسیب پذیر و بی بضاعت نیز می توان بطور چشمگیری در کاهش بزهکاری های خرد تاثیر داشته باشد.