بررسی وجه نجومی نمادهای مقدس در ایران باستان و تطبیق آن با نگاره‌های دوره اسلامی (مطالعه موردی: نقش نبرد شیر و گاو)

بشر از دیرباز تاکنون برای اجرام آسمانی اهمیت و جایگاه ویژه‌ای قائل بوده است و همواره به قدرت آن‌ها باور دارد. و همواره برای نشان دادن تاثیرات و اثبات انرژی های اجرام آسمانی بر زندگی، دست به خلق و آفرینش نمادها و نشانه‌های خاص در اشکال مختلف زده است. این اشکال و فرم ها در اغلب موارد در شکل جانوران و بر اساس نقش باوری شان در زندگی بشر شکل گرفته اند. نقش های شیر و گاو و نبردهای این دو موجود در دوران های مختلف تاریخی حضور داشته و به چشم می خورد. تحقیق حاضر بر آن است که نمادهای مقدس شیر و گاو را در دوره تاریخی، ایران باستان و دوره اسلامی، بر اساس نظریه کهن‌الگوها و علم نجوم و اسطوره بررسی کند و با روش تطبیق داده ها، ارتباط بین اساس شکل‌گیری نقش‌های نمادین و ارتباط آنها را با وجه نجومی آشکار سازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که نمادهای مقدس بشر بر اساس تاثیر اجرام آسمانی بر زندگی بشر خلق شده و نیز تداوم آنها به دلیل باورهای آیینی و احترام در تمام دورانهای زندگی بشر تا به امروز در تعابیر مفهومی مقدس حفظ و نگهداری شده است.