چالش های اعتراض ثالث در نظام دادرسی ایران

اعتراض شخص ثالث یکی از روش های فوق العاده شکایت از آراء دادگاهها قلمداد شده است توسط ثالثی است که در جریان دادرسی حضور نداشته است اما، خود را متضرر از رای صادره بین اشخاص دیگر می داند. نظام تقنینی ایران، در مقام تدوین مقررات اعتراض ثالث نسبت به آرا صادره در امور مدنی ، به کیفیتی شایسته عمل ننموده است. همین امر سبب ابهامات عدیده و اختلاف نظر بین حقوقدانان و تشتت آرا در مراجع قضاوتی شده است و ایجاد چالش هایی در این حیطه شده است.ماده 417 ق.آ.د.م اگر در خصوص دعوایی رایی صادره شود که به حقوق شخص ثالث خللی وارد اورد و آن شخص یا نماینده او در دادرسی که منتهی به رای شده است به عنوان اصحاب دعوا دخالت نداشته باشد، می تواند نسبت به آن رای اعتراض نماید.بررسی های به عمل آمده در حوزه چالش های اعتراض ثالث در دعاوی ، نشانگر عدم توجه به این موضوع در رویه های قضایی و عدم آشنایی قضات دادگاه های کیفری در مورد نوع برخورد با این اشخاص در دادرسی های کیفری است. یکی دیگر از چالش های فرا روی این اعتراض اعتبار امر مختومه می باشد.از چالشهای اعتراض ثالث میتوان به چالشهای تقنینی و چالشهای اجرایی 1-رویه متفاوت در اخذ تامین ماده 424 ق.آ.د.م 2-صلاحیت رسیدگی دادگاه ها3- تشریفات رسیدگی دادگاه ها) اشاره کرد.