کاربرد نمادین اعداد در فرش دستباف

فرش دستباف از جمله هنرهایی است که حاوی مفاهیم ارزشمندی از گذشته تا به امروز است. این اثر که بواسطۀ طراحان و بافندگان شکل گرفته، بر ظهور مفاهیم فرهنگی و آئینی دلالت دارد و زاییده ذهن هنرمند است. نقش مایه ها عمدتا متاثر از آموزه های دینی، فرهنگی و رسوم حاکم بر جامعه هستند که بر تار و پود فرش نقش بستند. بخش عظیمی از تصاویر و علایمی که در نقوش قالی وجود دارد دارای ویژگی های نمادین می باشند و می توان گفت اجزاء قالی مانند لچک، ترنج، حاشیه، اشکال و نگاره ها، رنگ و... همه نمادی از جهان بیرون می باشد که در قالب دنیایی کوچک و انتزاعی شکل گرفته است. اعداد از موضوعاتی است که ریشه ژرف در تمام مذاهب و سنت ها و فرهنگ های این سرزمین دارد و دارای دو کاربرد کمی و کیفی میباشد. کاربرد کیفی آن از دیرباز در هنر رواج داشته که به بررسی آن در فرش دستباف ایرانی می پردازیم. این مقاله با رویکرد بررسی یافته های بدست آمده در رابطه با حضور اعداد نمادین در فرش به روش توصیفی انجام شده و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که اعدادی مانند، یک، سه، چهار، پنج، شش، هفت و هشت در آرایه ها و طرح های فرش مشاهده شده، به طوری که سامانبندی طرح ها بر پایه مفهوم نمادین این اعداد شکل گرفته است.