نقش قانون در کنترل پذیری بزهکاری

کنترل بزهکاری بر مقابله با آن ارجح بوده زیرا چنانچه زمینه های ارتکاب بزه برچیده شود، دیگر نگرانی کمتری از افزایش آمار بزهکاری خواهیم داشت. با توجه به اهمیت امنیت در جامعه و نقش مخرب بزهکاری در به هم ریختن نظم عمومی و سلب آسایش عمومی و ترویج بی بندو باری، پژوهش حاضر به مطالعه نقش قانون در کنترل پذیری بزهکاری می پردازد. روش مطالعه توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق جستجوهای اینترنتی و مطالعات اسنادی جمع آوری شده است. یافته های پژوهش نشان داد که قانون از طریق اعمال مجازات های سنگین و ضمانت های اجرا و همچنین قاطعیت اجرای آراء می تواند با ایجاد رعب و ترس در بزهکار نسبت به تبعات جرم وی موجبات کنترل بزهکاری را فراهم آورد. همچنین قانون از طریق دادن اختیارات به سازمانهای مردم نهاد می تواند موجبات کنترل بزهکاری را فرآهم آورد. قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد 1390، قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و قانون پیشگیری از وقوع جرم 1394، مبنای قانونی مشارکت سازمان های مردم نهاد را فراهم آورده اند.