ضمانت جبران خسارت حداقلی در قانون بیمه

جبران خسارت به عنوان یکی از اساسی‌ترین اصول در قرارداد بیمه نقش موضوعی دارد و همچنین دامنه موضوعی وسیع تری نسبت به مفهوم خسارت در مسئولیت مدنی دارد. بر اساس این اصل، بیمه گر موظف است خسارت وارده به اموال بیمه شده در بیمه اموال و به اشخاص در بیمه مسئولیت در اثر حادثه بیمه شده را جبران کند. البته که برای این جبران خسارت باید ضمانت اجرایی نیز وجود داشته باشد. با توجه به اهمیت ضمانت جبران خسارت پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی ضمانت جبران خسارت حداقلی در قانون بیمه پرداخته است. یافته‌ها حاکی از این است که جبران خسارت باید زیاندیده را در موقعیتی قرار دهد که قبل از حادثه در آن بوده است. در واقع بر اساس اصل جبران خسارت، خسارت باید به طور کامل و مطلوب جبران شود که به بعد مثبت نیز معروف است. این اصل یکی از اصول اولیه قراردادهای بیمه خسارت می‌باشد که در اجرای آن بیمه گذاران موظفند خسارت واقعی و ارزیابی شدۀ زیان دیدگان را طبق شرایط و ضوابط بیمه نامه صادره تا سقف جبران نمایند. در رابطه با ضمانت جبران خسارت می توان گفت که توجه قانون به تعهد متعهد به فعل ثالث خود ضمانت بوده و اگر ثالث فعل موعود را انجام دهد، تعهد متعهد به فعل ثالث پایان می پذیرد، زیرا در این صورت او به عهد خود وفا کرده است.