نقد ترجمه حکمت‌های نهج‌البلاغه براساس نظریه یوجین نایدا

یوجین نایدا از پیشگامان عرصه ترجمه و زبانشناسی است که در نظریه ترجمه خود در کتاب به سوی علم ترجمه، عناصری را در فرایند ترجمه ذکر کرده است که عبارتند از: «اضافه، حذف و تغییر». این مقوله ها را می توان با فرایند ویرایش در سه سطح ساختاری، محتوایی و فنّی سنجید. به نظر ایشان روند ترجمه‌ها تاثیری به سزایی در انتقال مفاهیم اصلی دارد بخصوص در متون دینی تاثیر این دوچندان خواهد بود که مثالهایی از ترجمه قرآن کریم نیز آورده شده است. در این مقاله، به بررسی نظریه‌های نایدا و بررسی مصداقی ترجمه‌های مبتنی بر تعادل صوری وتعادل پویا پرداخته و در ادامه مراحل روند ترجمه از دیدگاه ایشان بررسی و همچنین بررسی نظریه‌های نایدا در خصوص نحوه انتقال ترجمه از متن مبدا به متن مقصد به مخاطب و همچنین مقایسه نظریات ایشان با سایر صاحب‌نظران از جمله چامسکی خواهیم پرداخت.