شناسایی نقاط ایمن و مراکز اسکان اضطراری در مواقع بحران های طبیعی (مطالعه موردی: محله نخل ناخدا و طلابند در منطقه 1 بندرعباس)

شهرها به عنوان مراکز تجمع سرمایه های مادی و انسانی، در زمان بحران خسارات فراوانی را متحمل می شوند. از جمله عواملی که شهر را تهدید می کند، می توان به عوامل طبیعی (نظیر سیل، زلزله، گردباد، طوفان و...) و مخاطرات انسانی (تهاجمات دشمن، آشوب های داخلی و...) اشاره نمود. هدف این پژوهش، مکان یابی بهینه اسکان اضطراری و موقت آسیب دیدگان و تامین سرپناه برای بی خانمان ها پس از وقوع بحران است و برای نیل به این هدف محله نخل ناخدا و طلابند در منطقه 1 شهرداری بندرعباس به عنوان مورد مطالعه انتخاب شد. نوع تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و ماهیتاً از تحقیقات کاربردی می باشد. شیوه گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و اسنادی و همچنین آمار رسمی سازمان ها و ادارات از قبیل شهرداری و سازمان مدیریت و برنامه ریزی و برداشت های میدانی از سطح محدوده بوده است. برای انجام تحلیل از مدل تصمیم گیری چندمعیاره (mcdm) و تحلیل فضایی در (gis) استفاده شد. برای تعیین میزان تاثیر گذاری هر یک از معیارها و زیرمعیارها پرسشنامه ای در قالب مدل سلسله مراتبی (ahp) تدوین و ارزش نسبی هر معیارها و زیرمعیارها در نرم افزار expert choice محاسبه شد، سپس با استفاده از تحلیل های فضایی، مراکز بهینه جهت اسکان اضطراری در محدوده مورد مطالعه شناسایی شد. نتایج نشان داد مناطقی که دارای بیشترین ایمنی و بالاترین میزان مطلوبیت هستند عمدتاً در مجاورت معابر اصلی قرار دارند و مناطقی که دارای کمترین ایمنی و پایین ترین میزان مطلوبیت هستند عمدتاً در مجاورت مسیل خور سنگ کن قرار دارند.