توسعه نقش هوشمند سازی در آموزش ابتدایی

حرکت جهانی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه برای تغییر ساختار آموزشی، با دگرگونی جوامع از جوامع سنتی به جوامع دانایی محور و بهره گیری از شرایط نوین ارتباطی پدیده آمده است. مسوولان کشور تغییر شرایط جهانی و نیاز به تغییر در نظام آموزشی کشور را به خوبی درک کرده اند، و این امر به وضوح در اسناد مصوب وزارت آموزش و پرورش به چشم می خورد. مسوولان به خوبی آگاهند که آنچه در جامعه دانایی محور ارزش محسوب می شود، تولید علم و دانش است. شهر‌های هوشمند به‌عنوان آینده شهر‌های انسانی، شهر فعال درزمینهٔ فناوری، انعطاف‌پذیری، پایداری، خلاقیت و قابل زندگی در جهان پیش‌بینی‌شده‌اند و در حال تبدیل‌شدن به بخشی از چشم‌انداز دولت‌های ملی‌اند، زیرا با هدف افزایش کیفیت زندگی شهروندان ظهور یافته‌اند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی نماگرهای شهر هوشمند در بستر مولفه‌های کلیدی موثر قبل از اجرایی شدن آن در محلات حاشیه شهر ، می‌باشد. این پژوهش می‌کوشد تا با شناخت صحیح پارادایم‌های آموزش آنلاین و استفاده هدفمند از فناوری‌های نوین دیجیتال، بتواند اهداف آموزش کارآفرینانه را در این بستر محقق ساخته و توسعه دهد. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و روش آمیخته با رویکرد متوالی، در دو مرحله‌ی کمی و کیفی انجام شده است. هوشمندسازی یا هوشمند شدن زندگی جمعی از موضوعات فراگیر در عصر حاضر است که به دغدغه ای برای ساختارهای مدیریتی تبدیل شده است.در حوزه هوشمند سازی مشارکت مردمی در آن یکی از ضمانت های نیل به موفقیت ارزیابی می شود هدف از این پژوهش بررسی وضعیت موجود عناصر برنامه درسی مبتنی بر رویکرد فرایند شناختی در مدارس هوشمند دوره ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و نوع پژوهش کاربردی – توسعه ای بوده است.