تحلیل رابطه بین گردشگری صنایع و اصالت بخش فرهنگی (مورد مطالعه: شهر خلاق، صنایع دستی اصفهان)

در دنیای کنونی صنعت گردشگری، نقش موثری در توسعه ملی دارد و یکی از منابع درآمدی کشورها محسوب می شود، که در کنار آن صنایع دستی می تواند در توسعه توریسم و مبادلات فرهنگی موثر باشد. یکی از بخش‌ های مهم اقتصادی و فرهنگی در ایران، حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی است که ابزاری قابل توجه برای صادرات کالا، اشتغال زایی، جذب توریسم و بالا بردن سطح تولید ملی به شمار می رود. صنایع‌ دستی از یک‌ سو، فعالیت و حوزه ‌ای اقتصادی است که هم می ‌تواند بر رشد صادرات غیرنفتی کشور تاثیر فزآینده گذاشته و زمینه اشتغال فراوانی را ایجاد کند و هم از سوی دیگر بستری برای معرفی بهتر فرهنگ و هنر باشد. با توجه به این دو کارکرد، همزمان صنایع‌ دستی و تاثیرات آن در رشد اقتصادی کشور ضروری است که در برنامه‌ ریزی ‌های کلان کشور نسبت به آن توجه ویژه‌ای صورت گیرد. ایجاد اشتغال و کسب درآمد جاذبه گردشگری، حفظ و بقای آداب و رسوم قومی، جلوگیری از مهاجرت بی رویه به شهرها، افزایش درآمد ارزی و توسعه صادرات غیر نفتی، تقویت روحیه ابتکار و خلاقیت در افراد و افزایش مشارکت زنان می‌تواند از پیامدهای رونق صنایع دستی در کشور و منطقه باشد.صنایع دستی به حفظ میراث فرهنگی قومی ایران کمک می‌کند و همچنین درآمدهای ارزی ناشی از فروش صنایع می‌تواند بخش مهمی از صادرات غیرنفتی کشور را به عهده گیرد. از این رو در این مطالعه به بررسی رابطه بین گردشگری صنایع و اصالت بخش فرهنگی پرداخته شده است.