نقد و بررسی بانکداری معمول از حیث مشروعیت و انطباق آن نسبت به بانکداری اسلامی

بانکداری معمولی همان بانکداری سنتی که مبتنی بر نظام بهره بوده، و در مبانی و ساختار با بانکداری اسلامی تفاوت دارد. جذب سپرده‌های بانکی، سپرده‌های دیداری، سپرده‌های پس‌انداز، مدت‌دار، ارائه خدمات بانکی و ارائه تسهیلات به متقاضیان، از مجموعه عملکرد بانکداری معمولی استراتژیکی است که در این گونه خدمات، از لحاظ ساختاری و مشروعیت و اجرایی با مشکلاتی مانند بهره، جریمه تاخیر تادیه روبرو هستند که این گونه چالش‌ها و مشکلات را با توسل به قوانین نظام بانکداری اسلامی می‌توان حل نمود. که مقاله حاضر با روش کتابخانه‌ای و با رویکرد توصیفی – تحلیلی آن را مورد بحث و بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که: در بانکداری اسلامی دلایل اقتصادی متعددی وجود دارد که سیستم مالی مبتنی بر مشارکت در سود و زیان به تجمیع بهترپس اندازها و به کارگیری منابع مالی بانکی در بهترین کاربرده ای ممکن می انجامد و به دنبال آن باعث عدالت در توزیع درآمد و تقویت روحیه مشارکت میان دارندگان پول و پس انداز کنندگان می گردد. در بانکداری اسلامی نه تنها دریافت سود (آنچه ربا نامیده می شود) ممنوع است، بلکه اوراق قرضه، عقود مدت دار و قراردادهای بانکی خاص، به شکل رایج در غرب، نیز وجود ندارد. همچنین بر اساس قوانین بانک‌های اسلامی، فرد نمی تواند چیزی را معامله کند که هنوز وجود خارجی ندارد یا خود مالک آن نیست.