فسخ نکاح و تبعات اقتصادی آن از منظر فقه و حقوق ایران

ازدواج به عنوان موضوعی مقدس در ادیان، موجب گره خوردن نظم عمومی جامعه به نهاد خانواده در قوانین شده است. بنابراین برخلاف سایر عقود، یکی از طرفین نمی تواند در عقد نکاح برای خود حق فسخ در نظر بگیرد. در مواردی که فسخ نکاح نیز اتفاق می افتد، شرع و قانونگذار آزادی اراده طرفین را محدود کرده است. قانونگذار برای جلوگیری از ضرر و زیان زوجی که در معرض عیوب منجر به فسخ نکاح قرار می گیرد، موارد فسخ نکاح را به طور صریح محدود و منحصر به موارد قانونی مجاز مشخص تعیین کرده است. نتایج حاکی از آن است که روابط اقتصادی زوجین پس از فسخ نکاح نه تنها قطع نمی شود، بلکه ذینفع اصلی، زنان هستند و در فقه و حقوق ایران تلاش شده پس از فسخ نکاح حمایت مالی و منافع ضروری برای زنان تامین و فراهم شود.