بررسی نقش توزیع مراکز خدمات درمانی در عدالت فضایی مناطق روستایی

عدالت فضایی در توزیع مراکز درمانی از جمله عوامل موثر در سلامت جامعه روستایی محسوب شده و یکی از عوامل دست یابی به توسعه پایدار روستایی و منطقه ای است. در این پژوهش به بررسی نقش توزیع مراکز خدمات درمانی در عدالت فضایی مناطق روستایی استان کردستان پرداخته شده و چگونگی توزیع خدمات درمانی در سطح دهستان های استان کردستان از دیدگاه عدالت فضایی بررسی می شود. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها اسنادی و کتابخانه ای می باشد. در این پژوهش از 20 شاخص در حوزه خدمات درمانی روستایی استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است از طریق پرسشنامه میزان رضایت مراجعین به مراکز خدمات درمانی روستایی، از دسترسی و نحوه ارائه خدمات درمانی در حوزه های روستایی، سنجیده شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه خانوار های روستایی استان کردستان تشکیل می دهد. نتایج نشان میدهد که میزان رضایت مندی پاسخ گویان از دسترسی و نحوه ارائه خدمات درمانی روستایی در سطح مطلوبی قرار ندارد. از طرف دیگر، میزان رضایت مندی پاسخ گویان در شهرستان های مختلف استان دارای تفاوت معناداری است. به صورتی که شهرستان بیجار بیشترین و شهرستان مریوان کمترین میزان رضایت مندی از خدمات درمانی روستایی را به خود اختصاص داده است. میزان رضایت مندی در ابعاد مختلف خدمات درمانی دارای تفاوت است. بیشترین رضایت مندی در بعد پزشک معالج و کمترین میزان رضایت نیز، در بعد رضایت کلی است. همچنین با افزایش آگاهی اجتماعی از میزان رضایت مندی کاسته می شود.