اهمیت توسعه و ترویج فعالیت‌های فرهنگی هنری در تقویت هویت ملی‌گرایی

هویت ملی ایرانیان به عنوان ماحصل خودآگاهی نسبت به انباشتی تاریخی از تجربه‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، سرزمینی به‌نام ایران، مانند سایر کشورهای جهان، پدیده‌ای مدرن است که به تدریج بعد از ارتباط ایران با غرب به ویژه بعد از شکست‌های متعدد از روس‌ها و اعزام نخبگان ایرانی و پیدایی مشکل هویت در نزد این افراد، در ایران پدیدار گردید. درحالی که هویت‌های جهانی و فراملی در حال گسترش هستند و انسان‌های روی زمین روز به روز سلایق، تعلقات و ادراکات جهانی‌تری پیدا می‌کنند، هویت‌های قومی و محلی، که برآیند مقاومت در مقابل فرهنگ‌های جهانی هستند، نیز روز به روز قدرت و ظهور بیشتری می‌یابند. حتی پیش‌بینی می‌شود فرهنگ جهانی مجموعه بسیار متنوع و گسترده‌ای از فرهنگ‌های کوچک محلی و قومی باشد. اکنون باید دید که وضعیت فرهنگی کشور ما در عصر جهانی شدن چگونه خواهد بود و آیا قادر خواهیم بود هویت سیاسی فرهنگی خودمان را براساس نیازها و درخواست‌های خود شکل دهیم؟ پرواضح است که اگر استراتژی دقیق و منسجم و سیاست‌گذاری صحیحی در مورد مسئله قومیت‌های ایرانی طراحی و اجرا نشود، نمی‌توان مطمئن بود که هویت قومی و هویت ملی ما ایرانیان، با دسیسه‌های بیگانگان سودجو، در تعارض قرار نگیرد و آنچه می‌تواند سبب قوت و بالندگی فرهنگی ما شود، به نقطه ضعف تبدیل نگردد.