نقش فیلسوفان انتقادی مکتب فرانکفورت در جلوه دادن جایگاه تفکر انتقادی

نظریه انتقادی در قرن بیستم به منظور تحلیل رابطه انسان و طبیعت و نیز انسان و انسان و مقابله با سلطه علم و تکنولوژى بر انسان و از خود بیگانگى او شکل گرفت. نظریه انتقادی جنبشی فکری-فلسفی است که به نقد کردن در مورد جامعه و فرهنگ در علوم اجتماعی می‌پردازد. این نظریه از سوی اندیشمندان مکتب فرانکفورت ارائه شد و تاثیر زیادی بر اندیشه سیاسی و فرهنگی قرن بیستم بر جای گذاشت. این نظریه برگرفته از عقاید مارکس است و بر نظریه‌های سنّتی به دلیل عدم توجّه به ساختارهای فراگیرتر اجتماعی که دانش از آنان تاثیر می‌گیرد انتقاد می کند.