بررسی نقش شخصیت صدام در وقوع جنگ علیه ایران و کویت

وقوع جنگ بین ایران و عراق و کویت در بستری تاریخی از تعارضات و چالش ها اتفاق افتاد. در وقوع این جنگ ها همان گونه که درفصول قبل بدان ها پرداخته شد متغیرهای متعددی نقش داشتند که برخی از این متغیرها با تقویت متغیرهای دیگر، نقش تاثیرگذاری در وقوع این جنگ ها داشتند. متغیرهایی چون وقوع انقلاب اسلامی ایران و پیامدهای منطقه ای و فرامنطقه ای آن، تحولات منطقه ای و بین المللی و یا اختلافات مرزی، شرایط اقتصادی ناشی از جنگ و... مطمئناً در وقوع این جنگ ها موثر بوده اند اما هیچیک از آن ها به تنهایی نمی توانستند عامل اصلی وقوع جنگ باشند. با بررسی های انجام شده می توان گفت علاوه بر ماهیت رژیم بعث عراق ، ویژگی های شخصیتی صدام حسین به عنوان رهبر عراق نیز نقش اصلی را در وقوع جنگ بین دو کشور داشته است. حتی با در نظر گرفتن سطح تاثیرگذاری متغیرهای مختلف، اگر شخص دیگری در آن مقطع رهبری عراق را در اختیار داشت و یا مدل حکومتی عراق از ساختاری دموکراتیک تر و یا محافظه کارتر برخوردار بود، چه بسا این جنگ ها اتفاق نمی افتاد. در فصل حاضر، ویژگی های شخصیتی صدام حسین را بعنوان عامل اصلی در وقوع و تداوم جنگ علیه ایران و کویت معرفی می نماییم.